نام‌گذاري سال 1400 و پيام‌هاي آن
آيت‌الله خامنه‌اي رهبر معظم انقلاب اسلامي سال 1400 را سال «توليد، پشتيباني‌ها، مانع‌زدايي‌ها» نام‌گذاري کردند. در خصوص اين نام‌گذاري ذکر چند نکته الزامي است:
1. طبق قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، رهبر درواقع نقش راهنما را دارد که مي‌بايست با هم‌فکري با مجمع تشخيص مصلحت نظام، مقصد نهايي و هدف کشور را تعيين کند. اجراي درست وظايف براي رسيدن به اين هدف بر عهده دولت، مجلس و ساير نهادها است. ازاين‌رو مي‌توان علت محقق نشدن مطلوب اهداف کشور در سال‌هاي گذشته را، کم‌کاري مسئولين دانست.
2. رهبر معظم انقلاب، چند سالي است که نام سال‌ها را اقتصادي تعيين مي‌کنند. اين موضوع اهميت اقتصاد و رسيدگي به معيشت مردم در شرايط کنوني کشور را نشان مي‌دهد.
3. اينکه رهبر انقلاب امسال را سال پشتيباني از توليد و مانع زدايي از آن نام‌گذاري مي‌کنند به اين معناست که در سال‌هاي گذشته، افراد يا ارگان‌هايي در کشور مانع از جهش توليد شده‌اند. مهم‌ترين کار شناسايي اين نهادها و اقدامات مخرب در مسير شکوفايي توليد و برطرف کردن آن‌ها است. براي مثال در سال‌هاي گذشته، تخصيص دلار 4200 توماني براي واردات، ايران را به يک وارداتچي تبديل کرده است و اين واردات بي‌رويه، چوب لاي چرخ توليد بوده است.
4. براي تحقق شعار امسال، نيازي به سازش با غرب، برجام، مذاکره، گوشه چشم بايدن، FATF و... نداريم! رهبر انقلاب با اين نام‌گذاري به بهترين شکل نشان دادند که مشکل اقتصاد ايران داخلي است نه خارجي! مديريت غلط داخلي با عدم پشتيباني از توليد و مانع تراشي هاي متعدد براي جهش آن، اصلي‌ترين معضلات اقتصاد کشور هستند.
5. در سال‌هاي گذشته، درست در زماني که بايد تمام تمرکز دولت به معضلات پيش پاي توليد معطوف مي‌بود، چشم اميد حسن روحاني به سمت آمريکا و برجام بود. درواقع دولت با شرطي‌سازي اقتصاد به برجام، به‌صورت کامل به برداشتن موانع پيش روي توليد بي‌اعتنا بود و ثمره چنين ديدگاهي، حوادث تلخي مانند هپکو و هفت‌تپه را رقم زد.
6. نقش دولت آينده در تحقق اين شعار کاملاً حياتي است. دولت آينده از هر حزب و جناحي که باشد، درواقع دو راه بيشتر پيش روي ندارد که مي‌بايست لاجرم يکي از آن‌ها را انتخاب کند. راه اول اينکه مانند دولت روحاني به دنبال سازش با آمريکا باشد تا از اين مسير بتواند تحريم‌ها را لغو کند. راه دوم اينکه با تکيه‌بر توان داخلي و پشتيباني از توليد ملي، تحريم‌ها را بي‌اثر کند. انتخاب راه اول توسط رئيس‌جمهور آينده، بي‌اعتنايي و عتاب از فرمايش مقام معظم رهبري است.
7. خصوصي‌سازي غيراصولي کارخانجات، تخصيص دلار 4200 توماني به وارداتچيان، عدم‌حمايت از کسب‌وکارهاي کوچک، شرطي‌سازي اقتصاد به برجام، عدم جذب سرمايه‌گذار و عدم بازاريابي براي فروش محصولات در بيرون مرزها، اصلي‌ترين موانع پيش روي توليد هستند. مي‌بايست با رفع اين مشکلات و حمايت از توليدکننده قدم‌هاي بزرگي را در مسير شکوفايي اقتصاد و بهبود معيشت مردم برداشت.
فردين ساريخاني
