اجلاس شوراي همکاري خليج فارس يا اجلاس رياض تنها
چهل و يکمين اجلاس شوراي همکاري خليج فارس در عربستان در صورتي برگزار مي‌شود که سران بحرين و عمان غايبان آن هستند. اين غيبت ها، معنايي جز نارضايتي از نحوه آشتي با قطر نيست و اين سوال اساسي را ايجاد مي کند که آيا شاه بحرين ترجيح مي‌دهد با مصر و امارات باشد و يا در جبهه عليه قطر باقي بماند؟
آيا با نبودن «حمد بن عيسي» به‌عنوان نزديک‌ترين متحد عربستان سعودي مي توان منتظر شکاف‌هاي جديد در شورا بود که نهايتا منجر به ايجاد شاخه سعودي-قطري شود ؟
با توجه به رويداد ها و شکاف ميان عربستان و ساير کشور هاي عربي مانند جنجالي که در ماجراي مصر پيش آمد بعيد نيست که اين روند افشاگري ها، شکاف رابطه ي عربستان با ساير همپيمانان و دوستانشان را دور از انتظار دانست.
ترکيه با توجه به رقابت اساسي با عربستان براي رويداد هاي مختلف در ارتباط با مساله اسرائيل و سوريه و چند مورد ريز و درشت را ميتوان در کنار چند کشور ديگر که براي ديکته کردن قدرتشان به عنوان کشور دوم جهان اسلام بعد از ايران (البته قدرت ايران ديکته شده نيست بلکه به دليل ايدئولوژي مسالمت آميز ايران و امن سازي منطقه با حذف نيروهاي خارجي از منطقه و روحيه شيعي مبتني بر دوستي با همسايگان از طرف کشور هاي مستقل) بيش از پيش شاهد حسادت سياسي سعودي ها بود.
ايليا ايرانپوريان
