در دوره‌اي خشکسالي شديد و وبا و طاعون مدينه را فرا گرفت. مردم به منظور توسل به پيامبر (ص) به دستور عايشه دريچه‌اي بر روي بقعه‌اي که روي قبر پيامبر بود باز کردند و دعا کردند تا برکات آسماني نازل شود. در بازسازي گنبدها اين دريچه همچنان وجود دارد.
سيد مجتبي عصيري نيز در کتاب (پيامبر وهابيت) در خصوص اين دريچه نوشته: در حقيقت اين برآمدگي پنجره‌اي بود که بين آسمان و قبر مطهر حضرت (ص) قرار داشته و هر زمان که خشکسالي مي شد آن را باز و به برکت قبر مطهر، باران بر مردم نازل مي‌شده است.
بعدها باز کردن اين دريچه جزء سنت‌هاي مردم مدينه شد و تا زمان (سمهودي) در قرن نهم نيز ادامه داشت اما به مرور زمان وهابيت براي باز نشدن اين دريچه، با ساختن شايعاتي ذهن‌هاي مردم را منحرف کرد.
بابک فتحی
21:10:25 - 1399/12/24
