بی خبر دَر بزن از راه بِرِس

باید این جمعه بیاید، باید... تا نَرَوَد نَفَس زِ تَن پا نَکِشَم زِ کویِ تُ مادرم گفت به من خیر ببینی پسرم مستجاب است دعایش به گمانم با تو در من همیشه بهار است؛ دوست داشتنت مدام در دلم می شکفد... زمین و زمان در فراقت آشفته احوال است... مثلِ بارانِ بهاری سَرزده از راه بِرس ما غرق فتنه ایم؛ دعا کن برای ما.... من به دنبال تو با عقربه ها می چرخم تو همانی که کسی شکل تو معشوق نشد... اگر میشد صدایت را دید؛ چه گل هایی از صدای تو میچیدم دلم کمی بهار میخواهد، نمی آیی...؟! لعنت به چشمانی که همه را می بیند الا تو هر جا که تو رویت بشوی، عید همان جاست میگویند بهار پشت در است؛ در را باز میکنم... اثری از تو نیست...