برسد به دست مهدی فاطمه «برایت دلم را آماده کرده ام به کدامین نشانی ارسالش کنم...؟»

خوب کردی که رُخ از آینه پنهان کردی / هر پریشان نظری لایق دیدار تو نیست ریسمان دلها پوسیده شده؛ از این همه هیاهوهای پُر تکرار.... بعد هر پنجره، یک چشم تو را منتظر است ... اگر میشد بدانم که کدامین نقطه از قطر زمین پا میگذاری که آن را مرکز قلبم نمایم... هرچه رَود بَر سَرم، چون تو پَسندی رَواست شرمنده ام که باز تو را شعر کرده ام اصلا چه آرزویی بهتر از تو؟ دلم کمی بهار میخواهد، نمی آیی...؟! فرقی نمی کند شب من کِی سحر شود من به دنبال تو با عقربه ها می چرخم گرچه این شهر شلوغ است، ولی باور کن... آنچنان جای تو خالیست، صدا می پیچد... از دلبرِ ما نشان که دارد «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند» ز دست دیده و دل هر دو فریاد / که هرچه دیده بیند دل کند یاد