کاری برای آمدن تو نکرده ایم....! اما برای نذر قدوم تو جان که هست

ریسمان دلها پوسیده شده؛ از این همه هیاهوهای پُر تکرار.... بی خبر دَر بزن از راه بِرِس ای حضرت باران، منتظرانت چشم به راه اند... بی تو دنیا ... در نقطه ای فاحش میلنگد... ای غایب از نظر به خدا دوست دارَمَت... گرچه این شهر شلوغ است، ولی باور کن... آنچنان جای تو خالیست، صدا می پیچد... شب اگر بی یاد آقایم فرو بندم دوچشمم... و باران کاش خبر از آمدنت میداد... باید این جمعه بیاید، باید... نوروز، روز آمدن توست بی تو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند چنانم در دلی حاضر / که جان در جسم و خون در رگ لعنت به چشمانی که همه را می بیند الا تو حتی اگر تمام قلم ها زبان شوند، حال دل شکسته ما کی بیان شود....!